اثر ویتامین های e و c بر پارامترهای رشد، بقاء، تولیدمثل و نسبت جنسی در ماهی گوپی (poecilia reticulata)

این آزمایش به منظور تعیین اثرات ویتامین های c و e جیره بر پارامترهای رشد (درصد افزایش وزن بدن، نرخ رشد ویژه . . . )، بقاء و زادآوری گوپی انجام گرفت. مقادیر مختلف ویتامین e (آلفاتوکوفرول) با دوزهای 100، 300، 500، 1000 (به ترتیب تیمارهای 1، 2، 3 و 4) و ویتامین c (ال-آسکوربیک-اسید) شامل دوزهای 400، 800، 1200 و 2000 (به ترتیب تیمارهای 5، 6، 7 و 8) (میلی گرم در کیلوگرم جیره) در سه تکرار به ماهیان داده شد، همچنین یک تیمار بدون ویتامین c و e (به عنوان تیمار شاهد) نیز برای آزمایش با سه تکرار در نظر گرفته شد. زیست سنجی ماهیان هر 4 هفته یک بار انجام می گرفت. پس از اتمام دوره پرورش، تعداد لاروهای متولد شده و نسبت جنسی هر تیمار محاسبه شد. آنالیز آماری به کمک آنالیز واریانس یک طرفه و برای مقایسه میانگین ها از آزمون دانکن استفاده شد. در تیمارهای ویتامین e، نرخ رشد ویژه، افزایش وزن بدن، درصد افزایش وزن بدن، درصد رشد روزانه و تعداد لاروهای متولد شده با افزایش سطح ویتامین افزایش یافتند که این افزایش ها بین تیمار 4 با سایر تیمارها معنی دار بود (05/0>p). در میزان درصد بقاء و نسبت جنسی نیز اختلاف معنی داری بین تیمارها مشاهده نشد. ویتامین e سبب بهبود فاکتورهای تغذیه ای شده اما، تاثیر معنی داری بر بقای مولدین نداشت. همچنین در تیمارهای ویتامین c نیز، با افزایش سطح ویتامین، نرخ رشد ویژه، میزان افزایش وزن بدن، درصد افزایش وزن، درصد رشد روزانه و تعداد لاروهای متولد شده به صورت معنی داری افزایش یافتند (05/0>p)، این افزایش ها تنها بین شاهد و تیمار 5 معنی دار نبودند. در میزان تلفات نیز اختلاف معنی داری بین تیمار 6 با تیمارهای 5، 7 و شاهد مشاهده شد (05/0>p)، سایر تیمارها فاقد اختلاف معنی دار با یکدیگر بودند. نسبت جنسی نیز اختلاف معنی داری را بین تیمارها نشان نداد. با توجه به نتایج مقدار پیشنهادی ویتامین e و c برای تکثیر و پرورش ماهی گوپی به ترتیب برابر 1000 و 2000 میلی گرم بر کیلوگرم می باشد. واژه های کلیدی: ماهی گوپی، ویتامین e و c، رشد، بقا، تولیدمثل، نسبت جنسی